Σας ανακοινώνουμε ότι την Τετάρτη 30-1-2019 το σχολείο θα παραμείνει κλειστό, λόγω της αργίας της εορτής των Τριών Ιεραρχών.
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, όταν έγινε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και θέλησε να καθαρίσει την Εκκλησία από ανάξιους κληρικούς, που είχαν την προστασία της αυτοκράτειρας Ευδοξίας, δε δίστασε να ελέγξει και αυτήν την ίδια, για τη ζωή της.
Δεν συμβιβάστηκε μαζί της. Γι’ αυτό και εξορίστηκε και πέθανε εξόριστος μέσα σε αφάνταστες κακουχίες, με πνεύμα όμως απτόητο και αδούλωτο. Χαρακτηριστικό του γενναίου και ασυμβίβαστου φρονήματός του βλέπουμε στην ομιλία, που εκφώνησε φεύγοντας για την εξορία: «Πολλά τά κύματα καί χαλεπόν τό κλυδώνιον• (Είναι πολλά τα κύματα και μεγάλη η τρικυμία) ἀλλ’ οὐ δεδοίκαμεν μή καταποντισθῶμεν• (αλλά δε φοβούμαστε μήπως καταποντισθούμε) ἐπί γἀρ τῆς πέτρας ἑστήκαμεν. (γιατί στεκόμαστε πάνω στην πέτρα). Μαινέσθω ἡ θάλασσα, (ας μαίνεται η θάλασσα) πέτραν διαλῦσαι οὐ δύναται•(να διαλύσει την πέτρα δεν μπορεί) ἐγειρέσθω τά κύματα, (ας σηκώνονται ψηλά τα κύματα) τοῦ Ἰησοῦ τό πλοῖον καταποντίσαι οὐκ ἰσχύει (του Ιησού το πλοίο να βουλιάξουν δεν μπορούν)»!
Αξίζει να πούμε δυο λόγια για τον καθένα, έστω τηλεγραφικά:
ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ (ο γνωστός «Άγιο- Βασίλης»):
• Επίσκοπος Καισαρείας.
• Από τους μεγαλύτερους θεολόγους της εκκλησίας μας.
• Δική του «θεία λειτουργία» τελείται δέκα φορές το χρόνο.
• Σπούδασε στην Αθήνα.
• Θεωρούσε πολύ σημαντική τη μελέτη των αρχαίων συγγραφέων και της ελληνικής φιλοσοφίας.
• Έγραψε πολλά βιβλία.
• Ίδρυσε τη Βασιλειάδα, ολόκληρη πόλη, που είχε νοσοκομείο, πτωχοκομείο, γηροκομείο, λεπροκομείο, σχολείο, ξενώνα κλπ.
• Δίκαια ονομάστηκε Μέγας.
• Δίδασκε:
α) για τη μελέτη: «Όπως οι μέλισσες διαλέγουν το νέκταρ από τα λουλούδια, έτσι κι εσείς να διαλέγετε αυτά που διαβάζετε. Να κρατάτε τα καλά και τα ωφέλιμα».
α) για την πλεονεξία: «Μήπως νομίζεις ότι θα ονομαστεί λωποδύτης μόνο εκείνος που γδύνει κάποιον και του αρπάζει τα ρούχα, ενώ εκείνος που δεν ντύνει το γυμνό, αν και μπορεί να το κάνει, αξίζει άλλο όνομα; του γυμνού, το περιττό παπούτσι του ξυπόλυτου. Ώστε, λοιπόν, τόσους αδικείς, όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις».
γ) για την υποκρισία: «η ελεημοσύνη από αδικίες δε λογαριάζεται. Ούτε οι ευεργεσίες από δάκρυα αδικημένων».
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ:
• Γνωστός με το προσωνύμιο «θεολόγος».
• Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
• Φίλος του Μεγάλου Βασιλείου.
• Φίλος των γραμμάτων.
• Ευαίσθητη, ποιητική ψυχή.
• Έγραψε ποιήματα με θεολογικά και ηθικά θέματα.
• Ονομάστηκε Θεολόγος, γιατί τα κηρύγματα και τα γραπτά του στερέωσαν την ορθόδοξη πίστη.
• Σπαταλάει τη ζωή του για ν’ αλλάξει την κοινωνία του, να την κάνει πιο δίκαιη. «Τα αρχαία πέρασαν, να τα πάντα καινούρια, την καλή αλλοίωση ας αρχίσουμε, κηρύττει
• Ρωτάει: «Πως το καταλαβαίνετε, να έχετε εσείς περισσεύματα και ο άλλος να πεινά;»
• Για τη δουλεία επισημαίνει: «τι θα πει αφέντης και δούλος; Πονηρές διακρίσεις. Ένας Πλάστης για όλους, ένας και ο νόμος πρέπει».
• Και για την άνιση νομική μεταχείριση της γυναίκας, έλεγε: «Δε δέχομαι τη νομοθεσία ούτε εγκρίνω τη συνήθεια που αδικεί τις γυναίκες. Οι άνδρες νομοθέτησαν, για τους εαυτούς τους φρόντισαν».
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ:
• Η γλώσσα του «έσταζε μέλι».
• Χρυσάφι έτρεχε από το στόμα του, όταν κήρυττε.
• Χαρισματικός ρήτορας.
• Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
• Αφιέρωσε τη ζωή του, όχι μόνο στα γράμματα και στα ποιμαντικά του καθήκοντα, αλλά και στο ανθρωπιστικό έργο.
• 7000 ανθρώπους έτρεφε ημερησίως στα συσσίτιά του.
• Χρησιμοποίησε τις εργαλειακές μεθόδους της φιλοσοφίας των αρχαίων Ελλήνων για να αναπτύξει μια συστηματική θεολογία.
• Η θεία λειτουργία, που τελείται κάθε Κυριακή στην Εκκλησία, είναι δική του.
• Υπόδειγμα ασκητή.
• Καταδίκαζε τους ιερείς, που πλούτιζαν από την ιδιότητά τους.
• Άσκησε σκληρή κριτική ακόμα και σε Αυτοκράτορες.
• Η αυλή τον κυνήγησε και τον εξόρισε.
• Πέθανε στην εξορία.
• «Αρκεί εις άνθρωπος, ζήλω πεπυρωμένος, ολόκληρον δήμον αναμορφώσασθαι»
δίδασκε (που σημαίνει: Αρκεί ένας άνθρωπος με θεϊκή φωτιά στην καρδιά του, για να διορθώσει ολόκληρη πόλη)
• Με αφορμή περιστατικό από την εξαθλιωμένη ζωή των αγροτών, γράφει: «Τι σημασία έχει, αν δεν σπρώχνεις το ξίφος και δε βυθίζεις τα χέρια σου στις σάρκες του άλλου; Άλλα πιο φοβερά απ’ αυτό κάνεις. Αν έκανες το πρώτο, θα τον απάλλασσες από περιττές φροντίδες. Τώρα όμως, με την πείνα και την δουλεία τον περιβάλλεις με πίκρες κι άλλα κακά».
ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ, λοιπόν, αύριο, παιδιά, τη γιορτή των Τριών μεγίστων φωστήρων της «Τρισηλίου Θεότητος», όπως ψάλλουμε. Τιμούμε τα πάγχρυσα στόματα τού ελληνικού και χριστιανικού λόγου, που «κατάρδευσαν όλη την οικουμένη με νάματα θεογνωσίας».
ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΟΜΩΣ, μόνο να τους τιμούμε. Πρέπει και να τους ακούμε. Σε καιρούς μπερδεμένους σαν και τους σημερινούς, χρειαζόμαστε GPS για να οδηγούμε τα βήματά μας στην αληθινή πρόοδο και στην αρετή, στον αληθινό παράδεισο. Έχουμε ανάγκη από αληθινά πρότυπα, όπως οι Τρεις Ιεράρχες, που δεν ήταν μόνο «των λόγων εραστές», αλλά και «ποιητές».
Η ΗΜΕΡΑ της μνήμης τους, η αυριανή, ας αποτελέσει αφορμή για όλους μας, να τους γνωρίσουμε και να τους μελετήσουμε σε βάθος και στη συνέχεια να εφαρμόσουμε τα
(Λόγος Δ/ντή Χ. Μπ.)
Σχολιάστε